Glista ludzka jest pasożytem przewodu pokarmowego, a wywołuje ona glistnicę. Najbardziej narażone są osoby, które nie przestrzegają higieny, np. nie myją rąk po wyjściu z toalety. Do zarażenia się glistą ludzką dochodzi w wyniku dostania się jaj do jelit, a następnie tam wykluwają się i przez układ krwionośny przedostają się do płuc.

Co to jest glista ludzka?

Glista ludzka to pasożyt, który żyje w organizmie człowieka, a może wniknąć do niego, np. poprzez wodę, jedzenie, ale też brud. Glisty dostają się do organizmu w postaci jaj, a potem powstają z nich larwy. Larwy, aby mogły się rozwinąć, będą potrzebowały tlenu i dlatego poprzez układ krwionośny przedostają się do płuc. W płucach będą mogły dojrzeć, a następnie, np. przez wątrobę, oskrzela i płuca przedostają się do krtani i tam są odruchowo połykane. W związku z tym trafiają do żołądka, a następnie do jelita cienkiego i tam osiągają dojrzałość płciową oraz rozmnażają się.

Kształt glisty ludzkiej przypomina cienki i długi walec, który zakończony jest otworem gębowym. Samce mogą mieć długość od 15 do 35 cm, a samice od 40 do 50 cm. Glista bytuje w jelicie cienkim, które cały czas niszczy, ponieważ to jelito stanowi jej pożywienie. Samica może złożyć około 100 000 – 200 000 jaj na dobę, które są potem wydalane z kałem i tak przedostają się do środowiska.

Glista ludzka – przyczyny

Pasożyt ten może przedostać się do organizmu człowieka na różne sposoby, ale najczęściej jest to związane z nieodpowiednią higieną osobistą. W związku z tym pojawia się u osób, które nie myją rąk po wyjściu z toalety albo przed przygotowywaniem posiłków. Miejsca, w których może znajdować się glista ludzka to:

warzywa,
owoce,
woda,
ziemia,
zwierzęta,
piasek z piaskownicy.

Glista ludzka - objawy

Objawy, które mogą świadczyć o tym, że w organizmie człowieka znajduje się glista ludzka to:

kłopoty ze znam;
ból gardła;
nadpobudliwość nerwowa;
bóle w różnych obszarach brzucha, które nie zawsze mają związek z tym, co się zjadło;
wzdęcia albo zaparcia;
spadek masy ciała;
niedokrwistość;
obniżenie ogólnej aktywności i zdolności do pracy.

Do tego mogą się pojawić inne objawy, które będą towarzyszyły gliście ludzkiej, np.:

biegunka,
krwawienie z płuc,
nieprzyjemne uczucie pod skórą,
zgrzytanie zębów,
obniżony apetyt,
ślinotok,
ataki lęku,
zapalenie oskrzeli,
świąd skóry,
infekcje dróg oddechowych,
wypryski,
zapalenie spojówek.

Czasami jedna glista może już wywołać przykre i poważne objawy, a wszystko to zależy od organizmu danego człowieka.

Glista ludzka - diagnoza

To, czy jest się zarażonym glistą ludzką, można rozpoznać poprzez obserwowanie swojego kału, w którym mogą pojawiać się larwy albo dojrzałe osobniki, ale to jest dopiero możliwe po 2 lub 3 miesiącach od zarażenia się, ponieważ dopiero wtedy samice zaczynają składać jaja. Możliwe jest też wykonanie badania krwi, aby sprawdzić, czy znajdują się w niej pasożyty, ale w niektórych przypadkach wynik takiego badania może być fałszywie ujemny. Jeśli wyjdzie taki wynik, to może to oznaczać, że w organizmie są pasożyty, ale nie zostały wykryte. Tak się dzieje, gdy badanie jest robione za wcześnie.

Leczenie z glisty ludzkiej

Jeśli badanie krwi dało wynik pozytywny, to koniecznie trzeba odwiedzić specjalistę. Tutaj leczenie będzie polegało na przyjmowaniu preparatów przeciwpasożytniczych, a najczęściej stosuje się: pyrantel, mebendazol oraz albendazol. Dzięki zażywaniu tych leków będzie możliwe obumarcie i wydalenie glist.

Leczenie farmakologiczne można również wspomóc metodami naturalnymi. Tutaj pomocne mogą okazać się pory, czosnek czy pestki dyni, które mają niedobry wpływa na żywotność glist, co doprowadza do ich wydalania. Bardzo ważne jest przestrzeganie higieny osobisty, ponieważ poza leczeniem, ważne znaczenie ma również profilaktyka.

Zapobieganie rozwojowi glisty ludzkiej

Aby zapobiegać rozwojowi glisty ludzkiej, bardzo ważne jest przestrzeganie kilku zasad:

należy dbać o codzienną higienę osobistą, np. mycie rąk po skorzystaniu z toalety;
dokładne mycie pod bieżącą wodą warzyw i owoców, które potem się je na surowo;
trzeba też zadbać o to, aby woda i gleba w najbliższym otoczeniu była odpowiednio zabezpieczona przed dostaniem się do niej glisty razem z kałem;
prawidłowe oczyszczanie i odprowadzanie ścieków;
ważne jest dokładne leczenie glisty ludzkiej, ale też istotne jest ich niszczenie podczas wydalania razem z kałem;
owady nie powinny mieć kontaktu z ludzkimi odchodami, ponieważ potem łatwo mogą przenieść pasożyty na produkty spożywcze albo garnki;
należy uważać, aby dzieci nie bawiły się w brudnej piaskownicy.