Dorośli:
Nadciśnienie tętnicze: dawka początkowa wynosi 5–20 mg na dobę, w zależności od stopnia nasilenia nadciśnienia tętniczego oraz odpowiedzi klinicznej chorego na leczenie. W przypadku łagodnego nadciśnienia tętniczego zalecana dawka wynosi 5–10 mg na dobę. Preparat przyjmuje się raz na dobę. Jeżeli występuje wzmożona aktywacja układu renina–angiotensyna–aldosteron (ciężkie nadciśnienie tętnicze, nadciśnienie naczyniowo nerkowe, zaburzenia równowagi wodno-elektrolitowej lub niewyrównana niewydolność serca) zaleca się rozpoczynanie leczenia od dawki 5 mg na dobę lub mniejszej, ze względu na ryzyko wystąpienia niedociśnienia tętniczego. Leczenie należy rozpoczynać pod szczególnym nadzorem lekarza.
U osób przyjmujących równolegle leki moczopędne może występować odwodnienie i zaburzenia elektrolitowe i istnieje zwiększone ryzyko wystąpienia powikłań wynikających z niedociśnienia tętniczego. Dawka początkowa w tej grupie chorych wynosi 5 mg na dobę (lub jest mniejsza). O ile to możliwe, lekarz zaleci przerwanie stosowanie leków moczopędnych na 2–3 dni przed rozpoczęciem przyjmowania preparatu. Konieczne jest kontrolowanie czynności nerek i stężenia potasu we krwi.
Dawka podtrzymująca wynosi zwykle 20 mg na dobę. Maksymalna dawka podtrzymująca wynosi 40 mg na dobę.
Objawowa niewydolność serca (leczenie w skojarzeniu z lekami moczopędnymi i/lub glikozydami naparstnicy oraz beta-adrenolitykami) lub zapobieganie objawowej niewydolności serca: dawka początkowa wynosi 2,5 mg na dobę a leczenie powinno być rozpoczynane pod ścisłym nadzorem lekarza ze względu na ryzyko wystąpienia nadmiernego obniżenia ciśnienia tętniczego. W zależności od indywidualnej reakcji chorego na leczenie lekarz stopniowo (w okresie 2–4 tygodni) będzie zwiększał dawkę do zwykle stosowanej dawki podtrzymującej tj. 20 mg na dobę w dawce pojedynczej lub w 2 dawkach podzielonych. Maksymalna dawka wynosi 40 mg na dobę w 2 dawkach podzielonych. Należy zachować ostrożność u chorych z niewydolnością nerek lub przyjmujących leki moczopędne (lekarz zaleci odpowiednie zmniejszenie dawki leku moczopędnego). Przed rozpoczęciem oraz w trakcie leczenia, konieczna jest kontrola ciśnienia tętniczego, czynności nerek i oznaczanie stężenia potasu we krwi.
U osób z zaburzeniami czynności nerek konieczna jest indywidualna modyfikacja dawkowania. Jeżeli klirens kreatyniny jest mniejszy niż 80 ml/min ale większy niż 30 ml/min dawka początkowa wynosi zwykle 5–10 mg na dobę. Jeżeli klirens kreatyniny jest mniejszy niż 30 ml/min ale większy niż 10 ml/min dawka początkowa wynosi 2,5 mg na dobę. W poszczególnych przypadkach odpowiednio dostosowaną dawkę ustala lekarz. U chorych poddawanych hemodializom dawkowanie ustali lekarz.
U osób w podeszłym wieku częściej występują zaburzenia czynności nerek i dlatego w tej grupie wiekowej konieczne jest indywidualne dostosowanie dawkowania do czynności nerek.