Dorośli:
Nadciśnienie tętnicze: dawka początkowa 80 mg 1 raz na dobę. Działanie przeciwnadciśnieniowe jest zauważalne w ciągu 2 tygodni stosowania preparatu a pełne działanie przeciwnadciśnieniowe uzyskuje się po 4. tygodniach. W razie potrzeby lekarz może zwiększyć dawkę do 160 mg na dobę lub do dawki maksymalnej wynoszącej 320 mg na dobę. Dodatkowo, lekarz może zalecić stosowanie hydrochlorotiazydu (lek moczopędny), który nasila przeciwnadciśnieniowe działanie walsartanu.
Stan po świeżym zawale serca: leczenie w warunkach szpitalnych u pacjentów w stabilnym stanie klinicznym może być rozpoczęte po 12. godzinach po rozpoznaniu zawału serca. Dawka początkowa wynosi zwykle 20 mg 2 razy na dobę, następnie lekarz stopniowo zwiększy dawkę do 40 mg, 80 mg i 160 mg przyjmowanych 2 razy na dobę. Dawka maksymalna wynosi 160 mg 2 razy na dobę i powinna zostać osiągnięta w ciągu 3 miesięcy, w zależności od tolerancji leku. W przypadku złej tolerancji dawki (objawowe niedociśnienie, zaburzenia czynności nerek) lekarz rozważy zmniejszenie dawki. Lekarz może równolegle zalecić inne leki stosowane w leczeniu zawału serca takie jak: leki trombolityczne, kwas acetylosalicylowy, beta–blokery, statyny, leki moczopędne. Nie zaleca się równoległego stosowania inhibitorów ACE. Należy regularnie kontrolować czynność nerek.
Niewydolność serca: dawka początkowa wynosi 40 mg 2 razy na dobę a leczenie może być rozpoczynane wyłącznie pod ścisłym nadzorem lekarskim; następnie lekarz w odstępach co najmniej 2. tygodniowych będzie zwiększał dawkę do 80 mg i 160 mg przyjmowanych 2 razy na dobę. Dawka maksymalna wynosi 160 mg 2 razy na dobę. Jeżeli równolegle stosowany jest lek moczopędny lekarz rozważy zmniejszenie jego dawki. Preparat może być stosowany w skojarzeniu z lekami stosowanymi w leczeniu niewydolności serca. Równoległe przyjmowanie walsartanu, inhibitorów ACE i beta–blokerów (potrójna kombinacja) nie jest zalecane. Należy regularnie kontrolować czynność nerek.
U chorych w podeszłym wieku nie ma konieczności dostosowywania dawkowania.
Nie ma konieczności dostosowywania dawki u dorosłych z zaburzeniami czynności nerek jeżeli klirens kreatyniny jest większy niż 10 ml/min. Stosowanie preparatu równoległe z aliskirenem jest przeciwwskazane u chorych z zaburzeniem czynności nerek (współczynnik przesączania kłębuszkowego GFR mniejszy niż 60 ml/min/1,73 m2).
Stosowanie preparatu równoległe z aliskirenem jest przeciwwskazane u chorych na cukrzycę.
U dorosłych z łagodnymi lub umiarkowanymi zaburzeniami czynności wątroby bez zastoju żółci nie należy stosować dawek większych niż 80 mg na dobę. Stosowanie preparatu jest przeciwwskazane w przypadku występowania ciężkich zaburzeń czynności wątroby, marskości wątroby lub cholestazy (zastój żółci).