Dorośli:
Zastoinowa niewydolność serca z obrzękiem: początkowo zwykle 100 mg na dobę, w dawce pojedynczej lub w kilku dawkach podzielonych, jednak zakres dawek może wynosić 25–200 mg na dobę; następnie lekarz indywidualnie ustali dawkę podtrzymującą.
Ciężka niewydolność serca (klasa III–IV wg NYHA): jeśli stężenie potasu nie jest większe niż 5 mEq/l a stężenie kreatyniny nie jest większe niż 2,5 mg/dl dawka początkowa wynosi 25 mg na dobę, w skojarzeniu ze standardowym leczeniem. W przypadku wskazań klinicznych i dobrej tolerancji, lekarz może zwiększyć dawkę do 50 mg 1 raz na dobę. W przypadku nietolerancji dawki 25 mg 1 raz na dobę, lekarz zmniejszy dawkę do 25 mg co 2. dzień.
Wodobrzusze i obrzęk w przebiegu marskości wątroby: początkowo 100 mg na dobę lub 200–400 mg na dobę w zależności od stosunku stężenia jonów sodu do jonów potasu; dawkę podtrzymującą indywidualnie ustali lekarz.
Wodobrzusze w przebiegu nowotworu złośliwego: początkowo zwykle 100–200 mg na dobę, w ciężkich przypadkach lekarz stopniowo zwiększy dawkę do 400 mg na dobę. Następnie lekarz indywidualnie dostosuje dawkowanie.
Zespół nerczycowy (w przypadku nieskuteczności glikokortykosteroidów): 100–200 mg na dobę.
Diagnostyka hiperaldosteronizmu pierwotnego:
Test długotrwały: 400 mg na dobę przez 3-4 tygodnie; jeśli nastąpi zwiększenie stężenia potasu we krwi (wyrównanie hipokaliemii) i obniżenie ciśnienia tętniczego, wynik testu jest uznawany za dodatni. Test krótkotrwały: 400 mg na dobę przez 4 dni. Jeśli stężenie potasu we krwi zwiększy się podczas stosowania spironolaktonu, a następnie zmaleje po jego odstawieniu, wynik testu uznaje się za dodatni.
Hiperaldosteronizm pierwotny: w celu przygotowania do zabiegu operacyjnego 100-400 mg na dobę. Lek może także być stosowany długotrwale u osób, u których nie jest możliwe przeprowadzenie operacji. Lekarz indywidualnie ustali dla każdego pacjenta najmniejszą skuteczną dawkę.
U chorych w podeszłym wieku należy rozpoczynać leczenie od stosowania najmniejszej dawki, którą w razie konieczności należy zwiększać stopniowo, ściśle według zaleceń lekarza.
Należy zachować ostrożność u osób z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek lub wątroby, ponieważ metabolizm i wydalanie leku może być zmienione; konieczne jest dostosowanie dawkowania przez lekarza.
Dzieci i młodzież:
W każdym przypadku lekarz ustali dawkowanie indywidualnie (zwykle początkowo 3 mg na kg masy ciała w dawkach podzielonych). Preparat może być rozkruszony i podawany z płynem w formie zawiesiny.