Ranigast | Choroba wrzodowa żołądka i dwunastnicy

Ranigast jest lekiem hamującym wydzielanie kwasu solnego przez komórki okładzinowe błony śluzowej żołądka. Preparat stosowany w chorobie wrzodowej dwunastnicy oraz łagodnej postaci choroby wrzodowej żołądka, owrzodzeniu dwunastnicy współistniejące z zakażeniem H. pylori, refluksowym zapaleniu przełyku, objawowym leczeniu dolegliwości związanych z refluksem żołądkowo-przełykowym oraz w profilaktyce i leczeniu owrzodzeń dwunastnicy występujących podczas stosowania niesteroidowych leków przeciwzapalnych (NLPZ). Wykorzystany także w zapobieganiu występowania zespołu Mendelsona, zapobieganiu krwawieniom z owrzodzeń stresowych u ciężko chorych pacjentów.

Choroba wrzodowa dwunastnicy i żołądka: Dorośli: 150 mg 2 razy na dobę lub 300 mg 1 raz na dobę, przed snem. Zwykle przez 4 tygodnie, w razie konieczności do 8 tygodni. Dzieci: 2–4 mg na kg masy ciała 2 razy na dobę. Dawka maksymalna wynosi 300 mg na dobę. Dorośli: Profilaktyka i leczenie owrzodzeń dwunastnicy występujących podczas stosowania NLPZ: • leczenie: 150 mg 2 razy na dobę lub 300 mg 1 raz na dobę, przed snem, przez 8–12 tygodni; • profilaktyka: 150 mg 2 razy na dobę. Owrzodzenia dwunastnicy współistniejące z zakażeniem H. pylori: 150 mg 2 razy na dobę lub 300 mg 1 raz na dobę, przed snem, przez 2 tygodnie (leczenie skojarzone z amoksycyliną i metronidazolem), kolejne 2 tygodnie leczenie tylko ranitydyną; w leczeniu podtrzymującym zwykle 150 mg 1 raz na dobę, przed snem. Objawowe leczenie dolegliwości związanych z refluksem żołądkowo-przełykowym: 150 mg 1–2 razy na dobę, przez 2 tygodnie (w razie konieczności lekarz wydłuży czas leczenia o kolejne 2 tygodnie). Refluksowe zapalenie przełyku: 150 mg 2 razy na dobę lub 300 mg 1 raz na dobę, przed snem, przez 8–12 tygodni; w razie dużego nasilenia objawów lekarz może zwiększyć dawkę do 150 mg 4 razy na dobę, przez 12 tygodni. Korzystny wpływ na leczenie ma odpowiednia pozycja ciała w czasie snu (10–15 cm uniesienie głowy w stosunku do reszty ciała). Nawracające dolegliwości dyspeptyczne: 150 mg 1 raz na dobę, w razie konieczności do 2 razy na dobę, przez 6 tygodni. Jeżeli leczenie będzie nieskuteczne, lub w krótkim czasie nastąpi nawrót dolegliwości, konieczna jest konsultacja lekarska i ponowna diagnoza. Zespół Zollingera i Ellisona: początkowo 150 mg 3 razy na dobę, następnie, w razie konieczności, lekarz może zalecić zwiększenie dawki. Maksymalnie do 6 g na dobę. Zapobieganie wystąpieniu zespołu Mendelsona: 150 mg 2 godziny przed rozpoczęciem znieczulenia ogólnego, a także wieczorem w dniu poprzedzającym zabieg. Zapobieganie krwawieniom z owrzodzeń stresowych u ciężko chorych oraz nawracającym krwawieniom u osób z chorobą wrzodową żołądka: 150 mg 2 razy na dobę (zwykle jednak stosuje sie ranitydynę w iniekcji). _____ U chorych z niewydolnością nerek (klirens kreatyniny mniejszy niż 50 ml/min) nie zaleca się stosowania dawek większych niż 150 mg na dobę, ponieważ skutkiem zaburzenia czynności nerek może występować zwiększone stężenie ranitydyny we krwi.

Kategoria zostanie dodana do produktu gdy zostanie sprawdzona przez moderatora.