Mozarin | Agorafobia Depresja Lęk

Mozarin jest preparatem o działaniu przeciwdepresyjnym, należący do grupy inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny. Jego substancją czynną jest escitalopram, Lek stosowany w leczeniu: dużych epizodów depresyjnych, zaburzeń lęku napadowego (lęku panicznego) z agorafobią lub bez niej, zespołu lęku społecznego (fobii społecznej) oraz zaburzeń obsesyjno-kompulsyjnych.

Dorośli: Ciężki epizod depresji, zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne: Zwykle stosuje się 10 mg na dobę. W razie konieczności lekarz może zadecydować o zwiększaniu dawki do maksymalnie 20 mg na dobę. W przypadku depresji poprawa stanu chorego staje się widoczna po 2 do 4 tygodniach leczenia. Stosowanie preparatu powinno być kontynuowane co najmniej przez 6 miesięcy po ustąpieniu objawów depresji, aby zagwarantować trwałą reakcję na leczenie. Zaburzenie obsesyjno-kompulsyjne to choroba przewlekła i chorzy powinni być leczeni odpowiednio długo, tak aby istniała pewność, że objawy ustąpiły. Fobia społeczna: Zwykle stosuje się 10 mg na dobę. W razie konieczności lekarz może zadecydować o zmniejszeniu dawki do 5 mg na dobę lub zwiększeniu dawki do maksymalnie 20 mg na dobę. W przypadku fobii społecznej zalecane jest kontynuowanie stosowania preparatu przez 12 tygodni w celu uzyskania trwałej odpowiedzi na leczenie. O czasie stosowania preparatu zawsze decyduje lekarz; efekty prowadzonego leczenia powinny być regularnie oceniane. Fobia społeczna jest ściśle zdefiniowanym rozpoznaniem określonej choroby; nie należy jej mylić z nadmierną nieśmiałością. Stosowanie preparatu jest wskazane wyłącznie wtedy, kiedy zaburzenie to w istotny sposób utrudnia wykonywanie pracy zawodowej i kontakty społeczne. Zaburzenia lęku napadowego (lęku panicznego) z agorafobią lub bez: Zwykle stosuje się 10 mg na dobę, dawka początkowa powinna wynosić 5 mg na dobę (przez pierwsze 7 dni leczenia). W razie konieczności lekarz zwiększy dawkę maksymalnie do 20 mg na dobę. Maksymalna skuteczność leczenia osiągana jest po 3 miesiącach stosowania preparatu. O czasie stosowania preparatu zawsze decyduje lekarz, powinno ono trwać kilka miesięcy. U osób w podeszłym wieku dawka początkowa powinna wynosić 5 mg na dobę, zaś dawka maksymalna to 10 mg na dobę. Nie badano skuteczności preparatu w leczeniu fobii społecznej w tej grupie wiekowej. U osób z łagodnymi lub umiarkowanymi zaburzeniami czynności nerek zmiana dawkowania nie jest konieczna; u osób z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek należy zachować ostrożność. U osób z łagodnymi lub umiarkowanymi zaburzeniami czynności wątroby oraz takich, które wolno metabolizują leki przy udziale izoenzymu CYP2C19 cytochromu P-450, dawka początkowa powinna wynosić 5 mg na dobę (przez pierwsze 2 tygodnie leczenia), dawka maksymalna to 10 mg na dobę – lekarz dobiera dawkę w zależności od reakcji pacjenta. U chorych z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby zaleca się zachowanie wyjątkowej ostrożności, również podczas dostosowywania dawki.

Kategoria zostanie dodana do produktu gdy zostanie sprawdzona przez moderatora.