Leczenie schizofrenii.
Dorośli. Całkowitą dawkę dobową należy podawać w 2 dawkach podzielonych:
50 mg/dobę w 1. dniu, 100 mg/dobę w 2. dniu, 200 mg/dobę w 3. dniu i 300 mg/dobę w 4. dniu. Po 4. Dniu 300–450 mg/dobę. Lekarz może zalecić zmianę dawki w zakresie 150–750 mg/dobę, zależnie od odpowiedzi klinicznej i tolerancji leczenia przez pacjenta.
Leczenie epizodów maniakalnych o umiarkowanym i ciężkim nasileniu w przebiegu choroby dwubiegunowej.
Dorośli. Całkowitą dawkę dobową należy podawać w 2 dawkach podzielonych:
100 mg/dobę w 1. dniu, 200 mg/dobę w 2. dniu, 300 mg/dobę w 3. dniu i 400 mg/dobę w 4. dniu. Po 4. dniu dawkę można zwiększać (na polecenie lekarza) maksymalnie o 200 mg/dobę, do 800 mg/dobę w 6. dniu. Dawka podtrzymująca wynosi 200–800 mg/dobę zależnie od reakcji chorego i tolerancji, zwykle 400–800 mg/dobę.
Leczenie epizodów ciężkiej depresji w przebiegu choroby dwubiegunowej.
Dorośli. Podawać 1 ×/dobę, wieczorem.
50 mg/dobę w 1. dniu, 100 mg/dobę w 2. dniu, 200 mg/dobę w 3. dniu i 300 mg/dobę w 4. dniu. Zalecana dawka wynosi 300 mg/dobę; zależnie od odpowiedzi pacjenta dawkę można zwiększyć do 600 mg/dobę. Dawki powyżej 300 mg/dobę powinny być wprowadzane przez lekarzy posiadających doświadczenie w leczeniu zaburzeń afektywnych dwubiegunowych. W przypadku pacjentów z możliwą nietolerancją leku istnieje możliwość zmniejszenia dawki do 200 mg/dobę.
Zapobieganie nawrotom choroby dwubiegunowej u pacjentów z epizodami maniakalnymi lub depresyjnymi reagującymi na leczenie kwetiapiną.
Dorośli. Zaleca się kontynuowanie stosowania dawek ustalonych indywidualnie podczas wcześniejszego leczenia; zwykle 300–800 mg/dobę w 2 dawkach podzielonych; należy stosować najmniejsze skuteczne dawki.