Dorośli:
Nadciśnienie tętnicze: 5 mg 1 raz na dobę (zaleca się przyjmowanie preparatu zawsze o tej samej porze dnia). Działanie przeciwnadciśnieniowe jest zauważalne zwykle po 1–2 tygodniach leczenia. Pełny rozwój działania przeciwnadciśnieniowego może wymagać 4. tygodni stosowania preparatu.
Preparat może być stosowany w monoterapii lub w skojarzeniu z innymi lekami przeciwnadciśnieniowymi. Stosowanie preparatu w skojarzeniu z hydrochlorotiazydem w dawce 12,5–25 mg powoduje zwiększenie skuteczności działania przeciwnadciśnieniowego.
U chorych z zaburzeniami czynności nerek zalecana dawka początkowa wynosi 2,5 mg na dobę. W razie potrzeby lekarz może zwiększyć dawkę do 5 mg na dobę.
U chorych z zaburzeniami czynności wątroby stosowanie preparatu jest przeciwwskazane ze względu na niewystarczające doświadczenie kliniczne.
U chorych po 65. roku życia zalecana dawka początkowa wynosi 2,5 mg na dobę. W razie potrzeby lekarz może zwiększyć dawkę do 5 mg na dobę. Osoby po 75. roku życia powinny zachować dodatkową ostrożność i pozostawać pod staranną kontrolą lekarską.
Przewlekła stabilna niewydolność serca: preparat stosuje się u chorych, u których w ciągu ostatnich 6 tygodni nie występowała ostra niewydolność serca oraz, u których przez ostatnie 2 tygodnie nie dokonywano zmian w sposobie leczenia choroby podstawowej. Leczenie powinno być prowadzone przez lekarza mającego doświadczenie w leczeniu przewlekłej niewydolności serca.
Lekarz rozpocznie leczenie od małej dawki i stopniowo będzie ją zwiększał. Początkowo 1,25 mg na dobę, następnie co 1–2 tygodnie, w zależności od tolerancji leku, dawka będzie podwajana, aż do osiągnięcia dawki zalecanej 10 mg 1 raz na dobę. Maksymalna zalecana dawka wynosi 10 mg na dobę. Rozpoczynając leczenie oraz każdorazowo po zwiększeniu dawki chory powinien pozostawać pod nadzorem doświadczonego lekarza przez co najmniej 2 godziny. Dobra tolerancja leku jest warunkiem osiągnięcia zalecanej dawki maksymalnej. W przypadku konieczności zmniejszenia dawki (jeżeli preparat jest źle tolerowany) również należy robić to stopniowo. Leczenie jest długotrwałe. Nie należy nagle przerywać leczenia. Jeżeli wymagane jest zaprzestanie leczenia należy stopniowo zmniejszać dawkę, ściśle według zaleceń lekarza. Nagłe zaprzestanie leczenia nebiwololem może prowadzić do nasilenia objawów niewydolności serca.
U chorych z łagodnymi do umiarkowanych zaburzeniami czynności nerek nie ma konieczności dostosowania dawkowania. Stosowanie preparatu u chorych z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek nie jest zalecane.
U chorych z niewydolnością wątroby stosowanie preparatu jest przeciwwskazane.
U chorych w podeszłym wieku nie ma konieczności dostosowywania dawkowania.