Dorośli:
W leczeniu depresji:
Zwykle stosuje się 20 mg na dobę. W razie konieczności lekarz może zadecydować o zwiększeniu dawki do maksymalnie 40 mg na dobę.
W leczeniu zaburzenia lękowego:
Leczenie zwykle rozpoczyna się od 10 mg na dobę przez pierwszy tydzień. Następnie, lekarz zwykle zwiększa dawkę do 20 mg na dobę. Dawka maksymalna to 40 mg na dobę, lekarz dobiera dawkę w zależności od reakcji pacjenta.
Pacjenci w podeszłym wieku:
Zwykle podaje się 10–20 mg na dobę. W razie konieczności lekarz może zadecydować o zwiększeniu dawki do maksymalnie 20 mg na dobę.
Nie ma konieczności dostosowywania dawki u osób z łagodnymi lub umiarkowanymi zaburzeniami czynności nerek.
Brak danych na temat stosowania u osób z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek.
U osób z zaburzeniami czynności wątroby dawka początkowa przez pierwsze 2 tygodnie leczenia powinna wynosić 10 mg na dobę, dawka maksymalna to 20 mg na dobę – lekarz dobiera dawkę w zależności od reakcji pacjenta. U osób z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby konieczne jest bardzo precyzyjne zwiększanie dawki i zachowanie najwyższej ostrożności.
U osób, u których stwierdzono wolny metabolizm z udziałem cytochromu CYP2C19, dawka początkowa przez pierwsze 2 tygodnie leczenia powinna wynosić 10 mg na dobę, dawka maksymalna to 20 mg na dobę – lekarz dobiera dawkę w zależności od reakcji pacjenta.
Preparatu nie stosuje się u dzieci i młodzieży do 18. roku życia.
Sposób podawania:
Preparat należy stosować raz na dobę (rano lub wieczorem), niezależnie od posiłku, popijając odpowiednią ilością płynu.
Czas trwania leczenia.
O czasie stosowania preparatu zawsze decyduje lekarz.
Działanie przeciwdepresyjne uzyskuje się zwykle po 2–4 tygodniach stosowania preparatu, a przeciwlękowe po 3 miesiącach. Stosowanie preparatu powinno być kontynuowane do 6 miesięcy po ustąpieniu objawów depresji.