Bilokord | Niewydolność krążenia

Preparat z grupy beta-blokerów powodujący zmniejszenie częstotliwości rytmu serca i siły jego skurczu oraz obniżenie ciśnienia tętniczego. Jego substancją czynną jest bisoprolol, czyli substancja należąca do grupy leków zwanych beta-blokerami (inna stosowana nazwa to beta-adrenolityki). Lek stosowany w leczeniu przewlekłej stabilnej niewydolności serca z zaburzoną czynnością skurczową lewej komory, w skojarzeniu z inhibitorami konwertazy angiotensyny (ACE), lekami moczopędnymi oraz, w razie konieczności, z glikozydami naparstnicy.

Dorośli: Zastosowanie preparatu jest możliwe dopiero po uzyskaniu stabilizacji stanu klinicznego (chory bez objawów ostrej niewydolności serca). Preparat stosuje się w skojarzeniu z innymi lekami stosowanymi standardowo w leczeniu przewlekłej niewydolności serca. Leczenie powinno być prowadzone przez lekarza mającego doświadczenie w leczeniu przewlekłej niewydolności serca. Lekarz rozpocznie leczenie od etapu indywidualnego dostosowania dawki (w okresie dostosowywania dawkowania może wystąpić przemijające nasilenie niewydolności serca, niedociśnienie tętnicze oraz zmniejszenie częstotliwości rytmu serca). Zwykle lekarz będzie stopniowo zwiększał dawkę zgodnie z następującym schematem: 1,25 mg 1 raz na dobę przez 1. tydzień, 2,5 mg 1 raz na dobę w 2. tygodniu, 3,75 mg 1 raz na dobę w 3. tygodniu, 5 mg 1 raz na dobę przez kolejne 4 tygodnie, 7,5 mg 1 raz na dobę przez następne 4 tygodnie, 10 mg 1 raz na dobę jako dawka podtrzymująca. Dawka maksymalna wynosi 10 mg na dobę. Dawki można zwiększać pod warunkiem dobrej tolerancji leku. Rozpoczynając leczenie oraz każdorazowo podczas zwiększenia dawki chory powinien pozostawać pod nadzorem doświadczonego lekarza; konieczna jest ścisła obserwacja częstotliwości rytmu serca, wartości ciśnienia tętniczego oraz ewentualnych objawów pogorszenia niewydolności serca. W przypadku konieczności zmniejszenia dawki (jeżeli preparat jest źle tolerowany) również należy robić to stopniowo, zgodnie z zaleceniami lekarza. Nie wolno nagle przerywać leczenia. Jeżeli wymagane jest zaprzestanie leczenia należy stopniowo zmniejszać dawkę, ściśle według zaleceń lekarza. Leczenie jest długotrwałe. U chorych z zaburzeniami czynności nerek lub wątroby należy zachować szczególną ostrożność, zwłaszcza podczas zwiększania dawki. U chorych w podeszłym wieku nie ma konieczności dostosowywania dawkowania.

Kategoria zostanie dodana do produktu gdy zostanie sprawdzona przez moderatora.