Dawkowanie początkowe. Indywidualnie, jeśli przed rozpoczęciem leczenia czas protrombinowy PT/INR mieści się w zakresie normy, to zaleca się następujący schemat dawkowania: dla pacjentów z prawidłową masą ciała: 2-4 mg/dobę 1. dnia leczenia, bez przyjmowania dawki nasycającej. Leczenie można rozpocząć od podania dawki nasycającej - zazwyczaj 6 mg/dobę w 1. dniu i 4 mg/dobę w 2. dniu podawania preparatu. Jeśli czas protrombinowy PT/INR, oznaczony przed rozpoczęciem leczenia, jest nieprawidłowy, leczenie należy wprowadzać ostrożnie. Pacjenci w podeszłym wieku, z chorobami wątroby lub ciężką niewydolnością serca i przekrwieniem wątroby oraz pacjenci niedożywieni mogą wymagać zmniejszenia dawek w czasie terapii (dawki początkowej jak i dawek podtrzymujących). Przed rozpoczęciem leczenia i do czasu ustabilizowania się parametrów układu krzepnięcia w optymalnym zakresie terapeutycznym, należy codziennie oznaczać czas protrombinowy PT/INR. Później odstępy czasu pomiędzy kolejnymi badaniami można przedłużać, zależnie od stabilności kolejnych pomiarów PT/INR. Zaleca się, aby próbki krwi do badań laboratoryjnych były zawsze pobierane o tej samej porze dnia. W leczeniu żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej zaleca się włączanie leczenia doustnego antagonistami witaminy K równocześnie z heparynami lub fondaparynuksem. Leczenie heparynami lub fondaparynuksem powinno się kontynuować przynajmniej przez 5 dni, do czasu uzyskania wyników INR >2 przez 2 kolejne dni. Lekarz powinien ocenić, czy pacjent jest w stanie podzielić tabl. 1 mg na 2 równe części lub tabl. 4 mg na 4 równe części. Leczenie podtrzymujące i testy krzepnięcia. Monitorowanie wartości PT/INR należy oznaczać przynajmniej jeden raz w miesiącu, tak aby dawkowanie acenokumarolu pozostawało w zakresie terapeutycznym. W zależności od pożądanej intensywności antykoagulacji, a także od indywidualnego pacjenta, jego choroby i wskazania klinicznego dawka podtrzymująca mieści się zazwyczaj w przedziale 1-8 mg na dobę. Optymalne działanie przeciwzakrzepowe lub zakres terapeutyczny, do osiągnięcia którego się dąży, zwykle mieści się dla współczynnika INR pomiędzy wartościami 2,0-3,5, w zależności od obrazu klinicznego lub wskazania: profilaktyka i leczenie zakrzepicy żylnej (włączając zatory płucne), migotanie przedsionków, stan po zawale mięśnia sercowego (ze zwiększonym ryzykiem powstania zakrzepu), biologiczne zastawki serca - zalecany INR wynosi 2,0-3,0; sztuczne zastawki serca - zalecany INR wynosi 2,0-3,5. Jedynie indywidualne przypadki wymagają ustalenia INR na poziomie 4,5. Podczas odstawiania preparatu, nie ma potrzeby stopniowego zmniejszania dawki. Jednak w krańcowo rzadkich przypadkach, u niektórych pacjentów obciążonych dużym ryzykiem (np. po zawale mięśnia sercowego), może wystąpić "nadkrzepliwość z odbicia". U takich pacjentów przerwanie leczenia powinno być przeprowadzone stopniowo. Pominięcie dawki. Działanie przeciwzakrzepowe preparatu utrzymuje się ponad 24h. W razie pominięcia dawki, lek powinien być przyjęty tego samego dnia tak szybko jak to możliwe. Nie należy podwajać kolejnej dawki w przypadku pominięcia dawki poprzedniego dnia. Pacjenta należy poinformować, aby w takim przypadku skonsultował się z lekarzem.