Szkarlatyna to ostra choroba zakaźna, przenoszona drogą kropelkową. Nieleczona możne doprowadzić do poważnych powikłań, jak również zagrozić życiu człowieka. Zaburzenie to występuje najczęściej w wieku dziecięcym i charakteryzuje się ostrą, widoczną, czerwoną wysypką. Schorzenie najczęściej "uwidacznia" się w okresie osłabionej odporności, jak również w czasie jesienno - zimowym. Kto choruje na szkarlatynę? Czym charakteryzuje się choroba wieku dziecięcego? Jakie są objawy zaburzenia? Diagnostyka i leczenie.
Szkarlatyna - kto choruje?
Szkarlatyna to choroba, którą zakazić może się niemalże każdy. Dolegliwość ta najczęściej występuje u dzieci, jednakże dorośli również powinni unikać kontaktu z osobami objawowymi. Dolegliwość ta występuje bez względu na klimat czy położenie geograficzne. Zapaść na nią można w każdym zakątku świata. Jak rozpoznać chorobę? Jakie objawy wykazuje szkarlatyna u dzieci?
Szkarlatyna u dzieci - objawy.
Symptomy choroby początkowo można pomylić z innymi zaburzeniami. Pojawienie się kilku z nich należy obserwować, jak również skonsultować z lekarzem. Wiele z nich pojawia się szybko, a sam przebieg choroby jest gwałtowny. Objawy te mogą być zagrożeniem dla zdrowia i życia małego chorego.
Wśród najczęściej występujących objawów u dzieci występują:
- wysoka gorączka - początkowo nawet do 40 stopnie Celsjusza,
- przyśpieszone tętno,
- wymioty,
- ból głowy, gardła,
- kaszel,
- drgawki,
- powiększone węzły chłonne,
- nienaturalny nalot na języku,
- charakterystyczna, drobna, czerwona wysypka,
- wypieki, itp.
Szkarlatyna u dzieci występuje najczęściej w wieku przedszkolnym. Ryzyko zachorowań na różnego rodzaju przypadłości jest duża, a sama diagnoza często mylna.
Jak zatem prawidłowo ocenić rodzaj choroby? Jakie działania wspomagają wykrycie i podjęcie terapii leczniczej?
Diagnostyka szkarlatyny.
Szkarlatyna to choroba, którą rozpoznaje się na drodze oględzin i analizy objawów klinicznych. Wykrycie niepokojących objawów powinno być niezwłocznie skonsultowane z lekarzem pediatrą. Zaniedbanie problemu może skutkować nieprzyjemnymi konsekwencjami. Wizyta u lekarza powinna przebiegać w następujący sposób:
- szczegółowy wywiad lekarski,
- słowne określenie stanu chorobowego dziecka i występujących objawów,
- oględziny - opisanie stanu klinicznego pacjenta,
- pobranie wymazu z gardła w celu wykrycia paciorkowca z grupy A,
- wykonanie badań laboratoryjnych: OB, ASO, morfologia,
- porównanie objawów i obrazu klinicznego do innych chorób takich jak: odra, różyczka, choroba Kawasaki, wstrząs toksyczny czy gronkowiec.
Nieleczona, późno wykryta szkarlatyna u dzieci może być powodem poważnych powikłań. Wczesne wykrycie oraz zastosowanie terapii leczniczej znacznie zmniejszy ryzyko powstania niebezpiecznych skutków ubocznych.
Najczęściej występującymi powikłaniami są: zapalenia migdałków, węzłów chłonnych, ucha środkowego, mięśnia sercowego, problemy z niewydolnością nerek, jak również posocznicza.
Jak zahamować rozwój choroby? Jak leczyć szkarlatynę?
Szkarlatyna u dzieci - terapia i leczenie.
Prawidłowa i szybka diagnoza choroby pozwoli podjąć trafne i skuteczne działania. Szkarlatyna u dzieci leczona jest przede wszystkim środkami farmakologicznymi. Odpowiednio podjęte działania pozwolą zahamować rozwój zakażenia już po 10 dniach. Głównym środkiem leczenia jest penicylina lub antybiotyki z grupy makrolidów.
Leczenie polega na zatrzymaniu skutków, wykluczeniu powikłań, jak również wyciszeniu dokuczliwych objawów. Już po kilku dniach stosowania farmakoterapii widoczna jest poprawa stanu zdrowia, a samo dziecko czuje się znacznie lepiej. Nie oznacza to jednak całkowitego wyleczenia, a przepisane leki należy stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. Proces uzdrawiania należy stale kontrolować, jak również poddawać dziecko regularnym konsultacjom specjalistycznym.
W czasie choroby należy zapewnić dziecku szereg dodatkowych działań. Zadbać o jego komfort i samopoczucie. Stosować się do zaleceń lekarza, jak również zwracać uwagę na potrzeby i uwagi dziecka. Dodatkowo warto:
- podawać dziecku odpowiednią ilość płynów,
- tworzyć posiłki w płynnej formie,
- podawać leki przeciwgorączkowe,
- dbać o ograniczenie kontaktów z dzieckiem.
Po uzyskaniu korzystnych i pozytywnych skutków leczenia, warto pozastawiać dziecko w domu oraz ograniczyć wszelkie kontakty i ryzyko złapania infekcji co najmniej przez kolejny tydzień. Wyleczona szkarlatyna u dzieci tworzy w jego organizmie komórki trwałej odporności na tą chorobą, co znaczy, że najprawdopodobniej dziecko nigdy więcej nie zostanie zakażone. Warto jednak pamiętać, iż istnieje odstępstwo od tej reguły i 1-4% społeczeństwa może zachorować ponownie.
