Paradontoza jest infekcją, która atakuje tkanki przyzębia, a to w konsekwencji prowadzi do stanu zapalnego. Chorobę tę wywołują bakterie, namnażające się w jamie ustnej, co jest spowodowane niewłaściwym szczotkowaniem zębów albo higieną jamy ustnej. Najczęściej pojawia się u osób po 40. roku życia, ale też dotyka osoby młodsze. Paradontoza to choroba, która atakuje nasze dziąsła, ale na szczęście jest uleczalna.

Paradontoza dotyczy przyzębia, struktur, które otaczają oraz utrzymują nasze zęby, a będzie to:

  • cement korzeniowy,
  • dziąsła,
  • kość gąbczasta wyrostka zębodołowego szczęki i żuchwy,
  • różnego rodzaju wiązadła mocujące ząb w zębodole.

Przyczyny paradontozy

Główną przyczyną paradontozy jest nieprawidłowa albo niedostateczna higiena jamy ustnej. Czasami zła technika szczotkowania zębów sprawia, że są one niedokładnie umyte. Niektórym osobom czasami trudno jest dotrzeć we wszystkie miejsca, w których rozwija się stan zapalny. W związku z tym paradontoza może być również u osób, które dokładnie myją zęby po każdym posiłku, ale mają, np. wady zgryzu.

Inne przyczyny paradontozy to:

  • palenie papierosów;
  • nadużywanie alkoholu;
  • niewłaściwa dieta, która nie dostarcza do organizmu odpowiednich dawek witamin i minerałów;
  • wady zgryzu, które mają wpływ na powstawanie zmian w przyzębiu;
  • inne choroby współistniejące, np. zaburzenia metaboliczne, cukrzyca, problemy z układem krążenia, obniżona odporność organizmu, ale też choroby związane z zaburzeniami odżywiania;
  • kamień nazębny, płytka nazębna, osad i drobnoustroje;
  • wahania hormonalne, które pojawiają się przy miesiączce, ciąży i menopauzie

Objawy paradontozy

Jeśli jest to początkowe stadium choroby, to może to być etap bezobjawowy. Natomiast takie charakterystyczne objawy, na które należy zwrócić uwagę, to:

  • krwawienia z dziąseł, te częste, jak i sporadyczne;
  • obrzęk i rozrost dziąseł;
  • nieprzyjemny zapach i posmak w jamie ustnej;
  • obnażenie linii dziąseł i powstawanie kieszonek;
  • tkliwość oraz nadwrażliwość na skrajne temperatury;
  • w skrajnych przypadkach może nawet pojawić się ropna wydzielina.

Niektóre osoby bardzo często bagatelizują te objawy. W pewnym momencie ząb zaczyna się ruszać i boli, a nawet pojawia się ropień na dziąśle. Takie pierwsze symptomy w tej chorobie, to zapalenie dziąseł, do którego dochodzi w związku z nawarstwianiem się płytki bakteryjnej oraz powstawanie kamienia nazębnego. Wraz z upływem czasu dziąsła zaczynają odsłaniać korzenie zębów i w ten sposób tworzą się tzw. kieszonki, w których gromadzą się bakterie i resztki jedzenia. Toczy się proces zapalny i wydzielane są substancje, które mają właściwości toksyczne oraz osteolityczne, czyli niszczące. Dochodzi do rozpuszczenia kości i pogłębiania się kieszonek, ale mogą również ropieć. Do tego przesuwa się linia dziąseł i odsłania szyjki zębowe. W konsekwencji dochodzi do osłabienia struktury kostnej, rozchwiania zębów, a nawet ich wypadania.

Diagnoza paradontozy

Konieczne jest zgłoszenie się do odpowiedniego specjalisty. W niektórych gabinetach stomatologicznych wykonywane jest badanie cyfrową sondą periodontologiczną PA-ON. Pozwala ona na wykrycie wczesnych chorób przyzębia, na zmniejszenie ryzyka ich powstawania, a także pozwala kontrolować przebieg terapii w już zaawansowanym stadium choroby. Wyniki dostaje się od razu. Poza tym bardzo ważne jest również zrobienie diagnostyki RTG.

Leczenie paradontozy

Jeśli jest to wczesne stadium choroby, to włącza się leczenie zachowawcze. Najpierw pacjenci przechodzą profesjonalny zabieg higieny, gdzie specjalista usuwa kamień, płytkę nazębną i poleruje powierzchnię zębów. Dzięki temu zęby są zabezpieczone przed nadwrażliwością i pojawianiem się osadu. Pacjenci również uczeni są, jak dokładnie myć i troszczyć się o swoje zęby.

Kolejny etap leczenia już przeprowadza lekarz. Jego działania mają na celu pozbycie się szkodliwej flory bakteryjnej, ważne jest, aby przywrócić równowagę w kieszonkach dziąsłowych.

W przypadku zaawansowanego stadium paradontozy konieczna może okazać się interwencja chirurgiczna. Wtedy przeprowadza się następujące zabiegi:

  • gingivektomia,
  • kiretaż,
  • operacja płatowa,
  • zabiegi korekty dziąsła i kości.

Czy paradontoza jest dziedziczna?

Na pojawienie się paradontozy wpływają bakterie, złe nawyki szczotkowania zębów czy brak poprawnej higieny, ale paradontozę można również odziedziczyć w genach. Nie ma jednego konkretnego genu, który odpowiadałby za powstawanie paradontozy, ale odkryto, że osoby, które posiadają geny odpowiadające za zwiększoną produkcję interleukiny-1, a jest to białko, które bierze udział w reakcjach zapalnych. I w związku z tym osoby z tym genem mogą być bardziej narażone na paradontozę. Jednak nie jest to faktem, że dzieci rodziców z chorobami dziąseł, również będą miały paradontozę. Dziedziczy się tutaj nie chorobę, ale podatność, co będzie ułatwiało rozwój tej choroby.

Profilaktyka paradontozy

W większości przypadków wystarczy odpowiednia dbałość o higienę jamy ustnej. Aby wyczyścić miejsca trudno dostępne, warto zaopatrzyć się w nici dentystyczne, wykałaczki stomatologiczne, specjalne szczoteczki, które wyczyszczą przestrzenie międzyzębowe, a także płyny do płukania ust.

Poza tym ważne jest, aby:

  • spożywać pokarmy, które są bogate w białko, wapń i witaminy oraz minerały i powinny to być pokarmy z małą ilością węglowodanów;
  • wczesne usunięcie próchnicy, wad zgryzu, kamienia nazębnego oraz osadów;
  • warto jeść pokarmy, które zmuszają nas do gryzienia, żucia i rozdrabniania;
  • unikanie używek, np. alkohol, papierosy.

Paradontoza u młodych osób i dzieci

Paradontoza to choroba głównie osób starszych, ale też czasami dotyka osoby młodsze i dzieci, ale wtedy mają inny przebieg. W przypadku dzieci częstą przyczyną paradontozy są wady zgryzu.