Jęczmień to jedno z najczęściej występujących schorzeń powiek. Kiedy już się pojawi, nie należy się jednak załamywać, ponieważ warto wtedy wypróbować domowe sposoby na jęczmień. Objawia się on zaczerwienieniem spojówki, swędzeniem i uczuciem bólu w okolicy oka. Co to w ogóle jest jęczmień i jak można się nim zarazić?

Co to jest jęczmień?

Nazwa tego schorzenia wzięła się stąd, że ten ropień na oku jest podobny do małego ziarenka jęczmienia. Poza tym łacińska nazwa tej choroby to Hordeolum, co po polsku oznacza „jęczmień”. Jęczmień oka jest infekcją powieki i w związku z tym pojawia się na niej mały ropień. Ropień ten zazwyczaj umiejscawia się na końcówce powiek przy linii rzęs. 

Ze względu na lokalizację zmiany wyróżnia się:

  • jęczmień zewnętrzny,
  • jęczmień wewnętrzny.

Ten wewnętrzny jęczmień to ropne zapalenia gruczołu tarczkowego Meiboma, to z kolei powoduje powstawanie ropnej, małej i drażniącej oko torbieli, a pojawia się ona od wewnętrznej strony powieki. Jednak to nie wszystko, ponieważ ta zmiana może się powiększyć i przebić przez spojówkę ku wewnętrznej części powieki do worka spojówkowego albo przez skórę powieki na zewnątrz. Przeważnie taki rodzaj jęczmienia ustępuje samoistnie po kilku dniach, a objawia się zaczerwienieniem, obrzękiem oraz dużą bolesnością powieki w tym miejscu, w którym znajduje się zmieniony zapalnie gruczoł. Kiedy ustępuje ostry stan zapalny i pozostaje po tym resztkowy guzek, to mówi się o tzw. gradówce.

Natomiast jęczmień zewnętrzny jest to ropne zapalenie mieszka włosowego rzęsy oraz związanych z nim gruczołów Zeisa albo Molla. Ropień ten może rosnąć lub pęknąć po kilku dniach, a czasami ropna wydzielina może się wydostawać na zewnątrz wzdłuż rzęsy. Takie zmiany mogą występować w postaci mnogiej, a w niektórych przypadkach drobne ropnie zajmują cały brzeg powieki. Objawy są tutaj mniej nasilone niż w przypadku jęczmienia wewnętrznego.

Jak dochodzi do zarażenia się jęczmieniem?

U większości osób jęczmień powstaje w związku z zakażeniem bakteriami gronkowca. Czasami, ale to bardzo rzadko, mogą go wywoływać inne drobnoustroje. Gronkowiec może przenieść się pod powiekę wtedy, gdy nieumytymi rękami potrzemy oczy. Schorzenie to może się pojawić również w związku z otoczeniem, w którym się przebywa, np. zadymione pomieszczenia czy unoszące się w powietrzu opary chemiczne.

Z problemem jęczmienia mogą się również borykać kobiety, którym zdarza się nie zmywać makijaż na noc albo robią to niedokładnie. Na zarażenie się jęczmieniem narażone są też małe dzieci i osoby starsze oraz alergicy i osoby, które noszą szkła kontaktowe.

Objawy jęczmienia na oku

Takie powszechne objawy jęczmienia na oku to:

  • swędzenie powieki;
  • uczucie bólu;
  • zaczerwienienie spojówek;
  • brzeg powieki jest opuchnięty i pojawia się na nim zgrubienie, które przypomina ziarenko;
  • może również pojawić się wydzielina ropna, która będzie widoczna wzdłuż linii rzęs;
  • nadwrażliwość na światło.

Leczenie jęczmienia

Jęczmień musi sam dojrzeć i pęknąć, żeby mogła się uwolnić zawartość ropnia. Aby jęczmień szybciej dojrzał, można zastosować następujące domowe sposoby:

  • pocieranie złotem – jest to jeden z najbardziej znanych sposobów, ale nie ma on żadnego uzasadnienia medycznego. Decydując się na taką metodę, trzeba pamiętać o dezynfekcji złota, aby nie doszło do zakażenia wtórnego;
  • ciepłe okłady z herbaty lub ziół – można zaparzyć je w torebkach ekspresowych albo po prostu przygotować napar. Jednak tutaj trzeba uważać z temperaturą, ponieważ kompresy nie mogą być ani zbyt gorące, ani zbyt zimne;
  • gotowane jajko – ugotowanym i ciepłym jajkiem w skorupce pociera się jęczmień.

Poza takimi domowymi sposobami można zastosować okłady żelowe, które dostępne są w aptece. Trzeba stosować 2 – 3 kompresy dziennie, które przykłada się na około 15 minut w pozycji leżącej.

Przy jęczmieniu pojawia się też bardzo często ropna wydzielina, ale nie wolno jej wyciskać samemu, ponieważ grozi to wydłużeniem leczenia, ale też w to miejsce może wdać się zakażenia. Ropę można usuwać tylko wtedy, gdy wypływa ona sama ze zmienionego chorobowo miejsca. Należy to robić przy użyciu lekkiej, bawełnianej chusteczki albo szmatki.

Jeśli nie pomogą metody domowe, to stosuje się środki farmakologiczne w postaci antybiotyków. Może to być maść lub krople, które mają na celu zlikwidować objawy. Kiedy borykamy się z jęczmieniem oka w formie mnogiej, to konieczne jest podanie antybiotyków w formie doustnej.