Hiperglikemia, inaczej przecukrzenie, oznacza zbyt wysoki poziom cukru we krwi. Do takiego stanu może dojść, gdy w organizmie będzie brakowało insuliny, np. w cukrzycy typu I albo, gdy organizm nie będzie potrafił prawidłowo jej wykorzystać, np. insulinooporność w cukrzycy typu II. Jest to bardzo poważny stan, którego nie należy bagatelizować.

Jeśli wysoki poziom glikemii we krwi będzie się utrzymywał przez dłuższy czas, to może to doprowadzić do poważnych zaburzeń metabolicznych w całym organizmie. Stan ten może spowodować rozwój tzw. późnych powikłań cukrzycowych. Te powikłania będą się objawiały zaburzeniami funkcji ważnych narządów, np. serce, oczy, nerki i układ nerwowy. Takimi najczęściej występującymi powikłaniami są: zawał serca, retinopatia, udar, neuropatia, nefropatia oraz polineuropatia cukrzycowa.

Objawy hiperglikemii

Objawy hiperglikemii są podobne do objawów cukrzycy, a są to:

  • wzmożone pragnienie;
  • problemy ze wzrokiem;
  • oddawanie dużych ilości moczu;
  • uczucie suchości w jamie ustnej;
  • uczucie senności, zmęczenia;
  • złe samopoczucie;
  • zapach acetonu z ust;
  • problemy skórne, które związane są z występowaniem świądu oraz stanów zapalnych narządów płciowych.

Jednak objawy hiperglikemii mogą również pojawić się pod inną postacią i mogą to być: bóle głowy lub zaburzenia koncentracji.

Przyczyny hiperglikemii

Najczęstsze powody zbyt wysokiego cukru we krwi to:

  • zbyt mała dawka insuliny albo jej pominięcie;
  • choroba lub infekcja;
  • za wczesne spożycie posiłku od podania insuliny;
  • podjadanie pomiędzy posiłkami;
  • zapominanie o spożywaniu leków przeciwcukrzycowych;
  • zbyt obfity posiłek, który był bogaty w węglowodany;
  • stan przed miesiączką u kobiet;
  • sytuacje stresowe, duże emocje czy też problemy rodzinne.

Hiperglikemia bardzo często jest rozpoznawana po trzech objawach, które występują naprzemiennie i jest to hiperfagia, czyli nagłe zwiększone łaknienie, polidypsja, czyli nadmierne spożywanie płynów oraz wielomocz, a oznacza to oddawanie moczu w ilości powyżej trzech litrów na dobę. Natomiast do takich dodatkowych objawów, które również powinny zwrócić naszą uwagę, zalicza się: utratę wagi, kłopoty ze wzrokiem, suchość w ustach albo podrażnienia skóry.

Niektóre osoby leczone są za pomocą pompy insulinowej i u nich hiperglikemia może się również pojawić w związku z:

  • uszkodzeniem pompy;
  • niedrożnością albo zagięciem wkłucia;
  • uszkodzeniem osprzętu, np. drenu lub zbiorniczka;
  • zbyt długim noszeniem zestawu infuzyjnego.

Jeśli stan hiperglikemii będzie utrzymywał się dłużej niż cztery godziny, to konieczne jest sprawdzenie moczu i krwi na obecność ciał ketonowych, ponieważ zbyt długi brak inuliny może doprowadzić do rozwoju kwasicy ketonowej.

Kwasica ketonowa jest zaburzeniem metabolicznym, które jest związane z wysokim stężeniem glukozy we krwi, a to może doprowadzić do nadmiernej produkcji ciał ketonowych.

Leczenie hiperglikemii

Leczenie hiperglikemii polega na wyrównaniu cukrzycy, a dokładnie chodzi tutaj o osiągnięcie najlepszych wartości glikemii dzięki:

  • regularnej samokontroli,
  • modyfikacji stylu życia,
  • odpowiednio dobranemu leczeniu farmakologicznemu,
  • prawidłowemu odżywianiu się,
  • aktywności fizycznej.

Jeśli po podjęciu odpowiednich kroków, hiperglikemia nadal będzie się utrzymywała u cukrzyka, to konieczne może być udanie się na wizytę do lekarza.

Ponad to u osób z hiperglikemią może dojść do:

  • przewlekłych biegunek,
  • przewlekłych zaparć,
  • zaburzenia erekcji,
  • występowania infekcji pochwy albo skóry,
  • kwasicy ketonowej,
  • utraty włosów na kończynach dolnych,
  • powolnego gojenia się ran,
  • uszkodzenia nerwów,
  • hiperglikemii hipersomatcznej.

W zapobieganiu hiperglikemii bardzo ważne znaczenie ma kontrolowanie ilości spożywanych węglowodanów, a także systematyczne wykonywanie badania poziomu cukru we krwi.